ABSTRACT

Aim:

Malnutrition is one of the most common clinical problems in cancer patients. Its frequency increases in hospitalized cancer patients. In this study, it was aimed to investigate the frequency of malnutrition and its effect on quality of life (QOL) in hospitalized cancer patients.

Materials and Methods:

In this cross-sectional study, Nutrition Risk Screening-2002 (NRS-2002) and European Organization for the Research and Treatment of Cancer (EORTC)-QLQ C30 scales were completed for patients with cancer diagnosed in the medical oncology service. The relationship between clinical and laboratory parameters, malnutrition risk and QOL was analyzed by statistical methods.

Results:

One-hundred thirteen patients were included in the study. According to the results of NRS-2002, 42.5% (n=48) patients were at risk of malnutrition. There was no difference between the groups in terms of gender and age. When the EORTC-QLQ C30 scale scores were compared, the risk of malnutrition had no effect on the overall health score (p=0.679). Physical function and role function scores were significantly lower in those at risk of malnutrition (worse QOL). There was no statistically significant difference between the groups in terms of other functional scales. When univariate logistic regression (LR) was applied to the factors affecting better general health score, only hemoglobin level was found to be a significant factor. Therefore, multivariate LR was not done.

Conclusion:

Malnutrition risk assessment should be performed routinely in every hospitalized cancer patient. Early nutritional support should be given to patients at risk. It was observed that patients with malnutrition risk had worse QOL compared to the EORTC-QLQ C30 scale.

INTRODUCTION

Malnutrition is a condition that causes changes in body components due to a decrease in food intake and leads to decreased physical and mental functions and poor clinical outcomes¹. Basically, malnutrition is due to insufficient energy and/or protein intake or processing or increased catabolism. Malnutrition is common in cancer patients due to the tumor itself or the complications of treatment, and it has been reported to occur at a higher rate than expected in all stages of the disease^2,3. The incidence of malnutrition, independent of cancer type, increases to approximately 40%³. Malnutrition and weight loss are an important poor prognostic factor in cancer patients⁴. Cachexia typically occurs with weight loss and decreased body mass index (BMI), and it can be prevented by early screening and intervention for malnutrition risk⁵. Malnutrition is also a very common problem for hospitalized cancer patients. In the literature, malnutrition has been reported to be an independent risk factor in terms of long hospitalization time, nosocomial infection, shorter survival, poorer quality of life (QOL) and chemotherapy toxicity in hospitalized cancer patients^4,6,7. In addition, treatment costs of patients with malnutrition also increase⁸.

Anamnesis, physical examination, screening scales, analysis of body components and blood biochemical markers (such as total protein, albumin, prealbumin, lymphocyte count, transferrin) are used in the evaluation of malnutrition. Definitive diagnostic criteria for the diagnosis of malnutrition are not clear and various nutritional evaluation methods have been described in the literature^6,9. In this study, our aim is to investigate the effects of malnutrition on the QOL and on clinical problems encountered during hospitalization in cancer patients.

GİRİŞ

Malnutrisyon, besin alımında azalma nedeniyle vücut bileşenleri üzerinde değişikliğe yol açan, fiziksel ve mental işlevlerde azalma ve kötü klinik sonuçlara neden olan bir durumdur¹. Temelde malnutrisyon enerji ve/veya protein alımında ya da işlenmesinde yetersizliğe ya da artmış katabolizmaya bağlıdır. Kanser hastalarında tümörün kendisi veya tedavi komplikasyonları nedeniyle malnutrisyon sıktır ve hastalığın tüm evrelerinde tahmin edilenden daha fazla oranda görüldüğü bildirilmiştir^2,3. Kanser tipinden bağımsız malnutrisyon görülme sıklığı yaklaşık %40’lara çıkmaktadır³. Malnutrisyon ve kilo kaybı kanser hastalarında önemli bir kötü prognostik faktördür⁴. Kaşeksi tipik olarak kilo kaybı ve azalmış vücut kitle indeksi (VKİ) ile ortaya çıkmaktadır ve malnutrisyon riskinin erken dönemde taranması ve müdahale edilmesi ile ortaya çıkması engellenebilir⁵. Malnutrisyon hastaneye yatan kanser hastaları için de oldukça sık bir sorundur. Literatürde hospitalize kanser hastalarında uzun hospitalizasyon süresi, nozokomiyal enfeksiyon, daha kısa sağkalım, daha kötü yaşam kalitesi (YK) ve kemoterapi toksisitesi açısından malnutrisyonun bağımsız risk faktörü olduğu bildirilmiştir^4,6,7. Ek olarak, malnutrisyon eşlik eden hastaların tedavi maliyetleri de artmaktadır⁸.

Malnutrisyon değerlendirmesinde anamnez, fizik muayene, tarama ölçekleri, vücut bileşenlerinin analizi ve kan biyokimyasal belirteçler (total protein, albümin, prealbümin, lenfosit sayısı, transferrin gibi) kullanılır. Malnutrisyon tanısı için kesin tanı kriterleri netleşmemiştir ve literatürde çeşitli nutrisyon değerlendirme metotları tanımlanmıştır^6,9. Bu çalışmada amacımız hastaneye yatırılan kanser hastalarında malnutrisyon değerlendirmesi ile YK’ye etkisi ve malnutrisyonun yatış boyunca karşılaşılan klinik sorunlara etkisini araştırmaktır.

MATERIALS AND METHODS

Patients diagnosed with cancer and admitted to the medical oncology service were included in this study in which a cross-sectional study design was used. Before starting the study, İstanbul University-Cerrahpaşa Local Ethics Committee approval was obtained (date: 08.07.2020 number: 86049).

Patients who volunteered to participate in the study and signed the consent form were evaluated within the first 72 hours of their hospitalization with Nutrition Risk Score-2002 (NRS-2002). Those who were not pathologically diagnosed with cancer and those who did not have sufficient mental functions to answer the questions due to their general condition were excluded from the study. From the medical files of the patients included in the study and through a screening form, data about the disease and socio-demographic information were collected. Physical examination information at the time of hospitalization was recorded. BMI was calculated. Mid-arm muscle circumference (MAMC)^10,11 and calf circumference were measured¹².

The hemoglobin, C-reactive protein (CRP), albumin and thrombocyte values of all patients at the time of admission were retrospectively collected after completing the inclusion of patients to the study. Hospitalization epicrises were examined and the presence of infection requiring treatment and length of hospitalization were recorded. The survivability of each patient on the 90^th day after the first day of hospitalization was examined and the 3^rd month mortality rate was calculated. Nutrition Risk Index (NRI) and NRS-2002 were used to screen malnutrition risk. NRI was calculated by the formula: NRI=(1.519 × serum albumin, g/dL) + [41.7 × final weight (kg) / ideal body weight (kg)]. If the NRI score was >100, it was defined as no risk, 97.5-100 as mild risk, 83.5-97.5 as moderate risk, and <83.5 as severe risk¹³. The NRS-2002 scale, which was completed within the first 72 hours of hospitalization, was developed by Kondrup et al.^14,15 and it is used to identify patients who may benefit from nutritional support by screening the risk of malnutrition with reduced nutrition. The European Parenteral Enteral Nutrition Association recommended NRS-2002 for screening malnutrition risk in hospitalized patients⁶. NRS-2002 scale consists of three parts as “disease severity”, “nutritional status” and “age”. The points from each section are added up. A total score of 3 and above means an increased risk of malnutrition¹⁵.

European Organization for the Research and Treatment of Cancer (EORTC)-QLQ C30 (Turkish version) QOL forms developed by the European Organization for the Research and Treatment of Cancer-EORTC were filled in by all patients. EORTC QLQ-C30 Version 3.0 is a QOL scale and consists of 30 questions. There are 2 questions in the “general health” questionnaire. “Functional scales” consists of physical function, role function, emotional function, cognitive function and social function. “Symptom scales” consists of weakness, nausea-vomiting, pain, dyspnea, insomnia, loss of appetite, constipation, diarrhea and financial difficulties. Scoring was calculated according to the EORTC QLQ-C30 scoring manual. Each parameter has a score between 0 and 100.

A high score for general health and functional scales indicates good health, while a high score on the symptom scale indicates an excess of symptoms, that is, a worse QOL.

Statistical Analysis

Statistical analyses of the data obtained as a result of the evaluation were performed using a statistical package program (SPSS 21 for Windows, SPSS, Inc, Chicago, Illinois, USA) on the computer. Whether the data distribution was normal or not was checked with the Kolmogorov-Smirnov test. Results were expressed as median and interquartile range in all cases. In subgroups formed based on socio-demographic characteristics, tumor characteristics, laboratory parameters, BMI, MAMC and calf circumference parameters, the difference between the 2 groups in terms of malnutrition risk was evaluated by the non-parametric Mann-Whitney U test, and the difference between more than 2 different groups was evaluated by the non-parametric Kruskal-Wallis test. The difference between qualitative groups was analyzed using the chi-square test. Fischer’s correction was performed when necessary. It was planned to examine the differences between the patient groups with and without malnutrition risk in terms of all sub-parameters of the EORTC QLQ-C30 by using the Mann-Whitney U test. Later, it was planned to divide the patients into two groups according to the median value for the “general health status” score of the EORTC QLQ-C30 questionnaire. Patients above the median value constituted better overall QOL, patients below the median value constituted poorer overall QOL group. In order to find the predictors of the better QOL group, univariate logistic regression (LR) analysis was planned first, followed by multivariate LR analysis for factors found to be significant. A value of p<0.05 was considered statistically significant.

GEREÇ VE YÖNTEMLER

Kesitsel çalışma dizaynı kullanılan bu çalışmaya, medikal onkoloji servisine yatışı yapılan kanser tanılı hastalar dahil edildi. Çalışmaya başlamadan önce İstanbul Üniversitesi-Cerrahpaşa Lokal Etik Kurulu’ndan onayı alındı (tarih: 08.07.2020, sayı: 86049). Çalışmaya girmeye gönüllü olan ve onam formunu imzalayan hastalar yatışlarının ilk 72 saati içerisinde Nutrisyon Risk Skoru-2002 (NRS-2002) ile değerlendirildi. Patolojik olarak kanser tanısı olmayanlar ile genel durumu itibariyle soruları cevaplamaya yeterli mental fonksiyonları olmayanlar çalışma dışı bırakıldı. Çalışmaya dahil olan hastaların tıbbi dosyalarından sosyo-demografik bilgileri ve tarama formu aracılığıyla hastalığa ait bilgiler toplandı. Hastaneye yatış anında fizik muayene bilgileri kaydedildi. VKİ hesaplandı. Orta kol kas çevresi (OKKÇ)^10,11 ve baldır çevresi¹² ölçüldü.

Çalışmaya hasta alımı tamamlandıktan sonra retrospektif olarak tüm hastaların yatış anındaki hemoglobin, C-reaktif protein (CRP), albümin ve trombosit değerleri toplandı. Yatış epikrizleri incelenerek tedavi gerektiren enfeksiyon varlığı ve yatış süreleri kaydedildi. Her hastanın yatışının ilk gününden sonraki 90. günde sağ olup olmadıkları incelendi ve 3. ay mortalite oranı hesaplandı. Malnutrisyon riskini taramak için Nutrisyon Risk İndeksi (NRİ) ve NRS-2002 kullanıldı. NRİ şu formül ile hesaplandı: NRİ = (1,519 × serum albümin, g/dL) + [41,7 × son ağırlık (kg) / ideal vücut ağırlığı (kg)]. NRİ skoru >100 ise risk yok, 97,5-100 hafif risk, 83,5-97,5 orta risk ve <83,5 ise ciddi risk olarak tanımlandı¹³. Hastaneye yatışın ilk 72 saati içinde doldurulan NRS-2002 ölçeği, Kondrup ve ark.^14,15 tarafından geliştirilmiştir ve azalmış beslenme ile malnutrisyon riskini tarayarak nutrisyon desteğinden fayda görebilecek hastaların belirlenmesi için kullanılır. Avrupa Parenteral Enteral Nutrisyon Derneği hospitalize hastalarda malnutrisyon riskinin taranması için NRS-2002’yi önermiştir⁶. NRS-2002 ölçeği “hastalık ciddiyeti”, “beslenme durumu” ve “yaş” olmak üzere üç bölümden oluşur. Her bölümden alınan puanlar toplanır. Üç ve üzeri toplam skor, artmış malnutrisyon riski anlamına gelir¹⁵.

Tüm hastalar tarafından “Avrupa Kanser Araştırma ve Tedavi Teşkilatı” (European Organization for the Research and Treatment of Cancer) (EORTC) tarafından geliştirilmiş EORTC-QLQ C30 (Türkçe hali) YK formları dolduruldu. EORTC QLQ-C30 Version 3.0, bir YK ölçeği olup 30 sorudan oluşmaktadır. “Genel sağlık” sorgulamasında iki soru yer almaktadır. “Fonksiyonel skalalar”: fiziksel fonksiyon, rol fonksiyonu, emosyonel fonksiyon, kognitif fonksiyon ve sosyal fonksiyondan oluşur. “Semptom skalaları”: halsizlik, bulantı-kusma, ağrı, dispne, uykusuzluk, iştah kaybı, kabızlık, diyare ve maddi zorluktan oluşur. Skorlar EORTC QLQ-C30 skorlama el kitabına (scoring manual) uygun şekilde hesaplandı. Her bir parametrenin 0 ile 100 arası bir skoru vardır. Genel sağlık ve fonksiyonel skalalar için yüksek skor iyi sağlık durumunu gösterirken semptom skalasındaki yüksek skor semptomun fazlalığını yani daha kötü YK olduğunu göstermektedir.

İstatistiksel Analiz

Değerlendirme sonucunda elde edilen verilerin istatiksel analizleri, bilgisayarda istatistik paket programı (SPSS 21 for Windows, SPSS, Inc, Chicago, Illinois, ABD) kullanılarak yapıldı. Data dağılımının normal olup olmadığı Kolmogorov-Smirnov testi ile kontrol edildi. Sonuçlar tüm olgularda medyan, çeyrekler arası aralık (interquartile range) olarak belirtildi. Sosyo-demografik özellikler, tümör özellikleri, laboratuvar parametreleri, VKİ, OKKÇ ve baldır çevresi parametreleri baz alınarak oluşturulan alt gruplarda malnutrisyon riski açısından iki grup arasındaki fark non-parametrik Mann-Whitney U testi ile, iki üzeri farklı grup arasındaki fark non-parametrik Kruskal-Wallis testi ile yapıldı. Kalitatif gruplar arasındaki fark ki-kare testi ile analiz edildi. Gerektiğinde Fischer düzeltmesi yapıldı. EORTC QLQ-C30 tüm alt parametreleri açısından malnutrisyon riski olan ve olmayan hasta grupları arasındaki farklara Mann-Whitney U testi ile bakılması planlandı. Daha sonra EORTC QLQ-C30 anketi “genel sağlık durumu” skoru için medyan değere göre hastaların iki gruba ayrılması planlandı. Medyan değerin üstündeki hastalar daha iyi genel YK, medyan değerin altındaki hastalar daha kötü genel YK grubunu oluşturdu. Daha iyi YK grubunun prediktörlerini bulmak için önce tek değişkenli lojistik regresyon (LR) analizi ve devamında anlamlı bulunan faktörler için çok değişkenli LR analizi yapılması planlandı. P<0,05 değeri istatistiksel olarak anlamlı kabul edildi.

RESULTS

A total of 113 patients were included in the study. According to the results of NRS-2002, 42.5% (n=48) of the patients were found to have a malnutrition risk. The comparison results of patients with and without malnutrition risk are shown in Table 1. Gender and age were similar in both groups. The median age was 60 years in those at risk of malnutrition and 59 years in those without risk. Primary tumor was in the gastrointestinal system (GIS) in 21.2% of the patients and there was no statistically significant difference between the groups in terms of frequency. The rate of metastatic (tumor node metastasis stage 4) patients was higher in those at risk of malnutrition (p=0.030). Eastern Cooperative Oncology Group-Performance Scores (ECOG-PS) of patients with malnutrition risk are shown in Figure 1. ECOG-PS values of all patients were between 2 and 4. Malnutrition risk was 33.8% in those with ECOG-PS 2, 60.7% in those with 3, and 45% in those with 4. The difference between the groups was not statistically significant (p=0.054). The rate of patients who received chemotherapy and/or radiotherapy within 30 days before hospitalization was 62.5% (n=30) in the group with malnutrition risk and 66.1% (n=43) in the group without malnutrition risk (p=0.121).

As expected, BMI at hospitalization was significantly lower in the group with malnutrition risk (p=0.001). However, there was no difference between the groups in terms of calf circumference and MAMC. There was no significant difference between the groups in terms of albumin, CRP, hemoglobin and platelet count obtained from laboratory tests. The median length of stay in the hospital was 21 days in those at risk of malnutrition, while it was 17 days in those without risk. Although there was a numerically longer hospitalization period in those with malnutrition risk, the difference was not statistically significant (p=0.508). The rate of infection requiring treatment was slightly higher in those at risk of malnutrition (70.8%), but the difference between the groups was not statistically significant (p=0.486). When the groups were examined in terms of 3^rd month mortality rate, the mortality rate was 70.8% in those with malnutrition risk and 36.9% in those without malnutrition risk (p<0.001). While the rate of nutritional support before hospitalization was 41.7% in patients with malnutrition risk at admission, it was 4.6% in those without risk (p<0.001).

Figure 2 shows the distributions for NRI in patients with and without malnutrition risk. The rate of patients with NRI<83.5, which indicates the risk of severe malnutrition (according to NRS-2002), was detected to be 69% in those with malnutrition risk and 52% in those without risk. The rate of patients with NRI>100, which indicates that there is no malnutrition (according to NRS-2002), was 6% in those with malnutrition risk, while it was 12% in those without risk. The patients were asked whether there was a decrease in food consumption in the last week (vv). In patients with malnutrition risk, food consumption was found to be less than half of normal in 50%, half of normal in 21% and normal in 29%. In patients without malnutrition risk, food consumption was found to be less than half of normal in 22%, half of normal in 23% and normal in 55%.

The comparison results of patients with and without malnutrition risk in terms of general health, functional scales and symptom scales are shown in Table 2. Malnutrition risk had no significant effect on overall health score (p=0.679). Physical function and role function scores were significantly lower in those at risk of malnutrition (poorer QOL). There was no statistically significant difference between the groups in terms of other functional scales. For symptom scales, scores for symptoms other than constipation and diarrhea were higher (poorer QOL) in patients at risk of malnutrition. The high scores detected for pain, nausea/vomiting, insomnia, and loss of appetite were also statistically significant. In Table 3, the characteristics of patients whose EORTC QLQ-C30 general health score was above the median value (better QOL) were investigated by univariate and multivariate LR analysis. According to the One-Way analysis results, only hemoglobin level was found as a significant factor. A significant correlation was found between higher hemoglobin level and better general health score (p=0.028). It was observed that the risk of malnutrition, age, gender, ECOG PS and other variables given in Table 3 had no effect on the better overall health score. Multivariate LR analysis was not performed because only one factor had a significant effect.

DISCUSSION

It is obvious how important it is to evaluate every hospitalized patient for malnutrition. In this cross-sectional study, nearly half of the 113 cancer patients hospitalized were found to be at risk of malnutrition, and it was observed that it negatively affected the QOL.

In the literature, while gender does not affect the frequency of malnutrition in cancer patients in general, it has been reported that the frequency of malnutrition increases in older patients^3,16. In our study, no significant difference was found in terms of age and gender. It is known that malnutrition risk is higher in GIS cancers and tumors at the metastatic stage^6,16. In our study, the rate of metastatic patients was significantly higher in those with malnutrition risk, in line with the literature. Although the frequency of GIS cancer was numerically higher, the difference was not significant. In Table 1, the comparison of patients with and without malnutrition risk was made to give information about the general patient population. Our primary aim in this study was not to investigate factors that increase the risk of malnutrition. For this reason, detailed and advanced statistical analyses (LR analysis etc.) were not performed for the factors affecting malnutrition risk. Rather, the effects of malnutrition risk on QOL and on clinical problems encountered during hospitalization were the topics to be examined.

In this study, scores of physical function, role function, pain, nausea/vomiting, insomnia and loss of appetite on the EORTC QLQ-C30 scale were found to be significantly associated with poorer QOL in those at risk of malnutrition (Table 2). In the literature, it has been reported that malnutrition impairs the QOL, in line with the results of our study^16,17. The issue of QOL in cancer patients is an issue that needs to be handled in a multi-directional way. In addition to malnutrition, there are factors affecting QOL such as tumor type, tumor stage, patient’s ECOG-PS and other defined risk factors^4,16,17. For this reason, LR analysis was performed to determine the characteristics of patients with higher general health scores, that is, better overall QOL, on the EORTC QLQ-C30 scale. According to the univariate analysis, it was observed that factors other than hemoglobin did not affect the overall health score (Table 3). The relatively small patient population may be the reason for the low number of significant factors. For validity of these results, it should be repeated with more participants using the same QOL scale and a similar patient population.

Although NRI is used to determine nutritional risk in cancer and non-cancer patients, its success in cancer patients is low¹³. Consistent with the results reported in the literature, NRI scores were generally found to be low in those with or without malnutrition risk. The albumin and weight loss used in the calculation of this index are more or less encountered in most cancer patients. Therefore, NRI does not appear to be useful in evaluating nutritional status in hospitalized cancer patients. In previous studies, it was reported that the length of hospital stay was longer in those with malnutrition¹⁶. In our study, the median hospital stay was four days longer in the group with malnutrition risk. However, the difference was not statistically significant. The relatively low number of patients may have caused this. It has been reported that providing nutritional support in the early period after hospitalization may shorten the length of stay¹⁸. One of the most common clinical problems in hospitalized cancer patients is the development of infection. We found the frequency of infection at the rate of 70.8% in those with malnutrition risk, which was slightly higher than in those without risk (p=0.486). The 3^rd month mortality rate was significantly higher in those at risk of malnutrition (p<0.001). While interpreting these results, it should be kept in mind that the risk of malnutrition may develop during hospitalization, although not at the initial diagnosis. Therefore, the possibility of malnutrition risk that can develop later should be kept in mind while interpreting the duration of hospital stay, the frequency of infection and the mortality rates in the 3^rd month.

Although it could not be done in this study, the effect of malnutrition on the problems that occur during hospitalization can be understood more clearly by repeating the NRS-2002 scale periodically during hospitalization.

Figure 3 highlights the important points in assessing malnutrition risk. Food consumption in the last one week was reported as normal in 29% of those at risk of malnutrition. In other words, nutritional evaluation made by questioning only oral intake means that an important patient group with malnutrition risk is overlooked. Again, in 45% of the patients without malnutrition risk, decreased oral intake was found. Re-application of the NRS-2002 scale at regular intervals, especially in these patients, may reveal the risk of malnutrition in the early period¹⁸. Consequently, decreased oral intake is common in hospitalized cancer patients and it should be kept in mind that malnutrition risk may develop without a decrease in oral intake.

Study Limitations

There are some limitations in our study. Although all cancer patients admitted to the medical oncology service were planned to be included in the study, some patients did not want to participate because of their poor general condition or being excessively symptomatic. Another limitation is that the effects of nutritional support given to patients on admission were not evaluated. In addition, the fact that each tumor type was not evaluated separately is another limitation. Considering the limitations we have reported may increase the strength of future studies to be carried out.

TARTIŞMA

Hastaneye yatan her hastada malnutrisyon açısından değerlendirmenin ne kadar önemli olduğu aşikardır. Bu kesitsel çalışmada hastaneye yatırılan 113 kanser hastasının yarısına yakınında malnutrisyon riski olduğu saptandı ve YK’yi olumsuz etkilediği görüldü.

Literatürde genel olarak cinsiyet, kanser hastalarında malnutrisyon sıklığını etkilemezken daha yaşlı hastalarda malnutrisyon sıklığının arttığı bildirilmiştir^3,16. Çalışmamızda yaş ve cinsiyet açısından anlamlı bir fark bulunmadı. GİS kanserleri ile metastatik evredeki tümörlerde malnutrisyon riskinin daha fazla olduğu bilinmektedir^6,16. Çalışmamızda malnutrisyon riski olanlarda metastatik hasta oranı, literatürle uyumlu şekilde anlamlı olarak daha fazlaydı. GİS kanser sıklığı ise sayısal olarak daha fazla olsa da fark anlamlı değildi. Tablo 1’de malnutrisyon riski olan ve olmayan hastaların karşılaştırması genel hasta popülasyonu hakkında bilgi vermek amacıyla yapıldı. Bu çalışmada birincil amacımız malnutrsiyon riskini arttıran faktörleri araştırmak değildi. Bu nedenle malnutrisyon riskine etki eden faktörler için detaylı ve ileri istatistik incelemeleri (LR analizi vs.) yapılmadı. Daha çok, malnutrisyon riskinin YK üzerine etkisi ve hospitalizasyon boyunca karşılaşılan klinik sorunlara etkisi incelenmek istenen konulardı.

Bu çalışmada EORTC QLQ-C30 ölçeğinde fiziksel fonksiyon, rol fonksiyon, ağrı, bulantı/kusma, uykusuzluk ve iştah kaybı skorları, malnutrisyon riski olanlarda anlamlı şekilde daha kötü YK ile ilişkili bulundu (Tablo 2). Literatürde de çalışmamızdaki sonuçlarla uyumlu şekilde malnutrisyonun YK’yi bozduğu bildirilmiştir^16,17. Kanser hastalarında YK konusu çok yönlü ele alınması gereken bir konudur. Malnutrisyona ilave olarak YK’yi etkileyen tümör tipi, tümör evresi, hastanın ECOG-PS ve daha başka tanımlanmış risk faktörleri de bulunmaktadır^4,16,17. Bu nedenle EORTC QLQ-C30 ölçeğinde genel sağlık skoru daha yüksek yani daha iyi genel YK olan hastaların özelliklerini belirlemek için LR analizi yapıldı. Tek değişkenli analize göre hemoglobin dışındaki faktörlerin genel sağlık skorunu etkilemediği görüldü (Tablo 3). Hasta populasyonunun rölatif olarak küçük olması anlamlı faktör sayısının az olmasının nedeni olabilir. Bu sonuçların geçerliliği için aynı YK ölçeği ve benzer hasta popülasyonu kullanılarak daha fazla katılımcı ile tekrarlanması gerekmektedir.

NRİ kanser ve kanser dışı hastalarda nutrisyon riskini belirlemede kullanılsa da kanser hastalarındaki başarısı düşüktür¹³. Literatürde bildirilmiş sonuçlarla uyumlu şekilde NRİ skorları malnutrisyon riski olanlarda da olmayanlarda da genel olarak düşük tespit edildi. Bu indeksin hesaplamasında kullanılan albümin ve kilo kaybı çoğu kanser hastasında az veya çok karşılaşılmaktadır. Bu sebeple NRİ, hastaneye yatan kanser hastalarında nutrisyon durumunu değerlendirmede kullanışlı görünmemektedir. Daha önceki çalışmalarda hastanede kalış süresinin malnutrisyon olanlarda daha fazla olduğu bildirilmiştir¹⁶. Çalışmamızda malnutrisyon riski olan grupta hastanede medyan kalış süresi dört gün daha uzundu. Ancak fark istatistiksel olarak anlamlı değildi. Hasta sayısının rölatif olarak az olması buna neden olmuş olabilir. Hastalara yatış sonrası erken dönemde nutrisyon desteği verilmesinin yatış süresini kısaltabileceği bildirilmiştir¹⁸. Hastanede yatan kanser hastalarında en sık karşılaşılan klinik sorunlardan biri de enfeksiyon gelişmesidir. Malnutrisyon riski olanlarda enfeksiyon sıklığını %70,8 oranında saptadık ve risk olmayanlara göre hafifçe daha yüksekti (p=0,486). Üçüncü ay mortalite oranı ise malnutrisyon riski olanlarda belirgin daha yüksekti (p<0,001). Bu sonuçları yorumlarken unutmamak gerekir ki, malnutrisyon riski ilk tanıda olmasa da yatış boyunca da gelişebilir. Bu yüzden hastanede kalış süresi, enfeksiyon sıklığı ve 3. aydaki mortalite oranlarını yorumlarken sonradan gelişebilecek malnutrisyon riski olasılığı da akılda tutulmalıdır. Bu çalışmada yapılamasa da, yatış boyunca NRS-2002 ölçeğinin belli aralıklarla tekrar edilmesi ile malnutrisyonun yatış boyunca ortaya çıkan sorunlara etkisi daha net anlaşılabilir.

Şekil 3, malnutrisyon riskini değerlendirmede önemli noktaları vurgulamaktadır. Malnutrisyon riski olanların %29’unda son bir haftadaki yemek tüketimi normal olarak bildirildi. Yani sadece oral alım sorgulanarak yapılan nutrisyon değerlendirmesi malnutrisyon riskine sahip önemli bir hasta grubunun gözden kaçması anlamına gelmektedir. Yine malnutrisyon riski olmayan hastaların %45’inde azalmış oral alım tespit edildi. Özellikle bu hastalar olmak üzere belli aralıklarla NRS-2002 ölçeğinin tekrar uygulanması daha sonra gelişecek malnutrisyon riskini erken dönemde ortaya çıkarabilir¹⁸. Sonuç olarak hospitalize kanser hastalarında oral alımda azalma sıktır ve oral alımda azalma olmadan da malnutrisyon riski gelişebileceği unutulmamalıdır.

Çalışmanın Kısıtlılıkları

Çalışmamızda bazı limitasyonlar bulunmaktadır. Medikal onkoloji servisine yatırılan tüm kanser hastalarının çalışmaya dahil edilmesi planlansa da bazı hastalar genel durum kötülüğünden veya fazla semptomatik olması nedeniyle katılmak istemedi. Diğer bir limitasyon hastalara yatışta verilen nutrisyon desteğinin etkilerinin değerlendirilmemiş olmasıdır. Ek olarak her bir tümör tipinin ayrı ayrı değerlendirilmemiş olması da limitasyondur. İlerde dizayn edilecek çalışmalarda bildirdiğimiz limitasyonların dikkate alınması yapılacak çalışmanın gücünü arttırabilir.

CONCLUSION

In conclusion, detailed nutritional assessment at the time of admission is an important issue in hospitalized cancer patients. Its frequency is quite high. It negatively affects the patients physically and emotionally and impairs the QOL. Patients having malnutrition at the time of admission have longer hospitalization periods and they have higher frequency of infection. Survival is shorter in patients with malnutrition. It should be kept in mind that malnutrition may develop without a decrease in oral food intake.