ÖZET

Amaç:

Çalışmamızın amacı intertrokanterik femur kırığı olan ve proksimal femur çivisi (Veronail) ile tedavi edilen 59 hastanın sonuçlarını bildirmektir.

Materyal ve Metod:

2011 ile 2012 yılları arasında intertrokanterik femur kırığı olan 59 hastayı (28 kadın, 31 erkek) proksimal femur çivisi (Veronail) kullanarak tedavi ettik. Hastaların yaş ortalamaları 69,1(+13,3) olarak hesaplandı. Kırıklar AO sınıflandırma sistemine göre sınıflandırıldı. Hastalarımızda en fazla gördüğümüz kırık tipi A3’tü (n=25). Bunu A1 (n=20) ve A2(n=14) tip kırıklar takip etti. Ameliyat sonrası erken dönem radyografiler ve postoperatif üçüncü aya ait radyolojik görünümler değerlendirildi.

Bulgular:

Çalışmamıza dâhil olan 59 olgudan 52’sinde kırıkta tam kaynama başarılı bir şekilde elde edildi. Kötü kaynama görülen bir hasta proksimal femur osteotomisi ile tedavi edildi. 6 olguda ise takip grafilerinde proksimal vidada cutout fenomeni görüldü. Bu hastaların yaş ortalamaları 77 (±7.4) idi. AO sistemine göre bu olgulardan ikisi A1, ikisi A2 ve ikisi A3 tipi kırık olarak sınıflandırılan kırıklardı. Bu 6 olgunun tümü parsiyel kalça protezi ile revize edildi

Sonuç:

Serimizde cut-out fenomeni görülen hastalardan 2’si A1, 2’si A2, 2’si A3 tipi kırığa sahipti. Cut-out görülme sıklığında kırık tipinin belirgin bir rolü olmadığını saptadık. Bu fenomenin görülmesinde belirleyici en majör etkenin yaş arttıkça sıklığı artan osteoporoz olduğunu gördük. Bu bulgular ışığında belirtebiliriz ki; proksimal femur çivisi (Veronail) kırık tipinden bağımsız olarak femur intertrokanterik kırklarında güvenle kullanılabilecek uygun bir materyaldir.