ÖZET

Amaç:

Doğum indüksiyonu için vajinal prostaglandin E2 (dinoproston) kullanılan gebelerde indüksiyon başarısını etkileyen faktörleri belirlemek.

Materyal ve Metot:

Çalışmamıza 2016 Ocak ile 2019 Mart arasında doğum indüksiyonu için vajinal prostaglandin E2 uygulanan term gebeler dahil edildi. İndüksiyon sonrasında vajinal doğum yapan olgular başarılı olarak, sezaryen ile doğum yapan olgular başarısız olarak gruplandırıldı. Her iki gruptaki gebeler yaş, parite, vücut kitle indeksi, gebelik haftası, fetal ağırlık, fetal cinsiyet, indüksiyon öncesi bishop skoru, indüksiyon endikasyonları ve sezaryen endikasyonları açısından karşılaştırıldı.

Bulgular:

Çalışmamıza dahil edilen 186 hastadan 127 (%68.2)’sinde vajinal prostaglandin E2 uygulaması ile indüksiyon başarılı sonuçlandı ve doğum vajinal yoldan gerçekleşti. Her iki grupta da yaş, doğum anındaki gebelik haftası, fetal cinsiyet, oksitosin ihtiyacı ve indüksiyon endikasyonları açısından anlamlı fark bulunmadı (p>0.05). İndüksiyonun başarılı olduğu grupta ortalama parite değeri başarısız grup ile karşılaştırıldığında anlamlı olarak yüksek (p<0.05) bulundu. Benzer şekilde multipar gebelerde indüksiyonun başarı oranı nullipar gebelere göre yüksekti (p<0.05). Vücut kitle indeksi (VKİ) ortanca değeri indüksiyonun başarılı olduğu grupta daha düşük bulunurken (p<0.05), her iki grupta VKİ 30’un altında ve üstünde olan gebelerin oranı istatistiksel olarak anlamlı farklılık göstermedi (p>0.05). Her iki grupta indüksiyon öncesi bishop skoru karşılaştırıldığında başarılı grupta bishop skorunun daha yüksek olduğu gözlendi (p<0.05).

Sonuç:

Multiparite, düşük VKİ, düşük fetal doğum ağırlığı ve indüksiyon öncesi yüksek bishop skorları doğum indüksiyonu için kullanılan vajinal prostaglandin E2 başarısını arttırırken, yaş, doğum haftası, fetal cinsiyet ve doğum indüksiyonu endikasyonu ise başarı oranlarını etkilemedi.